- haqq-hesab
- is. <ər.>1. Hər hansı hesablamanın nəticəsi; hesablama, hesab. Hamı işdən çəkilib çıxdığı halda, mühasib çıxmaq istəmir və əlindəki haqq-hesabı başa çatdırmağa çalışırdı. S. R.. Zülfüqar çox tutqun idi. Haqq-hesab düz gəlmədiyi üçün hirslənir, dodağını gəmirirdi. B. Bayramov.2. Hesabat. . . Katib haqq-hesab məruzəsində Gülyanağın adını çəkdi, onu . . təriflədi. Ə. Vəl.. <Muxtar Şahinə:> Durub bir sənə də haqq-hesab verim? B. Bayramov.3. Say-hesab. Professorun Mehman haqqında olan tərifləri haqq-hesaba gəlməz oldu. S. R..◊ Haqq-hesab çəkmək – 1) hesabat tələb etmək; 2) hesablamaq, hesab etmək, saymaq. <Məzahir Qönçəyə:> Dünən də bir abbasımı kəsmisən, haqq-hesabı düz çək, sonrası yaxşı olmaz. B. Bayramov; 3) məc. qisas almaq, öc almaq, hesablaşmaq. O bizimlə haqq-hesab çəkir. – <Koroğlu:> Çək atları, yəhərlə, gedib, Həsən xanla haqq-hesabımızı çəkək. «Koroğlu». Haqq-hesabı çürütmək (üzmək) – 1) aralarında olan məsələni qəti həll edib qurtarmaq. <Cahandar ağa> Molla Sadıqla birdəfəlik haqq-hesabı çürütmək istəyirdi. İ. Şıxlı; 2) məc. əvəz çıxmaq, intiqam almaq, öc almaq, hesablaşmaq. <Ağagül Nəcəf bəyə:> Təəssüf ki, səninlə haqq-hesabı çürütməyə vaxt qalmadı, dayı! Ə. M.. Haqq-hesabını vermək – işdən qovmaq, çıxarmaq. <Yaşlı kişi:> Əgər həmin qulluqçu ikinci dəfə də belə bir unutqanlıq etsə idi, <tacir> haqq-hesabını verməklə «xoş gəldin» – deyib qovardı. S. H..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.